پیر طریقت

اینجا چاه تنهایی من است

پیر طریقت

اینجا چاه تنهایی من است

اویی که هرگز نبود

چقدر دوست دارم بشینم روبرویت، چشمهایم را ببندم و تو برای بگویی، بگویی و بگویی

از درونم، از آنچه بر من میگذرد، از آنچه پیش می آید، از بایدها و نبایدها و...

خوب میدانی که چقدر حسرت نبودنت را خوردم

خوب میدانی که نبودنت با من چه ها که نکرد

...

و آخر نمیدانم که تو سهم من در این دنیای دون هستی یا نه

کاش بودی

کاش بودی

که مثل همیشه سخت به تو نیازمندم

نظرات 1 + ارسال نظر
سکوت سه‌شنبه 5 دی‌ماه سال 1391 ساعت 04:13 ب.ظ

خواهر من ادم با ی اسا کشی این همه اذیت نمیشه که :)
ولی انصافن نبودن ی چیزایی حتی خیلی کوچیک رو ح ادم رو سخت ازاد میده :\

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد